Bizi 'Var
eden'in dışında birilerinin karar vermesine izin veriyoruz.
Bizi kendi
icatları olan hevâ ve heveslerle hamur ya da daha doğru deyişle çamur gibi
yoğurmalarına izin veriyoruz.
Bize;
hayatımızı, vaktimizi, bedenimizi, zihnimizi ve kalbimizi ne ile meşgul
edeceğimizi söylemelerine izin veriyoruz.
Bizi birer
kuklaya çevirmelerine ve iplerimizle istedikleri gibi oynamalarına izin
veriyoruz.
Ve ne yazık
ki, bütün bunların sorgulamadan muaf birer alışkanlığa dönüşmesine de izin
veriyoruz.
Yanlışlar,
hatalar ve günahlar, vazgeçmesini bilen için paha biçilmez birer nimettir.
Onlara,
nedamet kapısını artık açılamaz hale getirecek kadar alışmanın sonuysa herhalde
hüsrandan başka bir şey değil!
Keşke
bilebilsem ve keşke bilebilsek!
Gökhan ÖZCAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder