Hatıralarım silinmeye başladı.
Umutlarımın kimileri çok gerilerde kaldı.
Tam tutunacak dala ihtiyacım olduğunda
Oduncu gelip dalımı, dallarımı kesi verdi.
Baktım dalı kesene
Sanki tanıdık bir sima idi.
Dedim ya anılarım silinmeye başladı.
O zaman dalı kesene bakıp
Neden şimdi budamaya başladın
Henüz erken değil mi diye sim geldi
Ama sesim çıkmadı.
Oysa ben içimden bağırıyor
Ve haykırıyordum.
Dallarımı kesme onlar yeni Açmaya başlamışlardı.
Yazımı, kışa çevirme.
Gaddar oduncu sesimi duymadı.
Zannediyorum o da kendi sesini duymamıştır.
Gözün kör olması, kulağın duymaması
Kimi zaman olurmuş,
Zamanla görür ve duyar olduğunda
Oduncu, kestiği dala baktığında
Fark ettiği şey şu olmuş,
Meğer kendinin yeşeren dallarını kesmiş,
Benim hissettiğimi ne o zaman
Ben Oduncuya üzülüp durmuşum.
Ben de onu anlamazmışım
Şimdi anlıyorum.
17 Haziran 2011
Serdar Karamanlı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder