Fakat kendi payıma şunun farkındayım yaşlanmış ve çocuklarım benim evlendiğim yaşa gelmişler. Aslında herşey gözümüzün önünde oldu ve manasız bir şekilde algılayamadan geçip gitti.
Dün bir gazeteci dedi ki, (hapisanede olmasını kast ederek) " benden bir mevsimi çaldılar, çocuğumun ilk dişinin düşüşünü göremedim" bize verilmiş bir hayatı saygısız, vahşi, çoğu zaman duygusuz bir şekilde yaşamaya devam ediyor olmanın derin üzüntüsü içindeyim.
Bize bahşedilmiş hayatın derin anlamı üzerine düşünmek bir yana, yaşamlarımızı zorlayan geçim derdine düşmüş ve orada tutuklu kalmış durumdayız.
Evet Mulan seyreden kız çocuğu büyüdü doğru fakat baba olarak üzerime düşeni yapabildim mi emin değilim. Aslında çocuklarımızın bizlerden asıl beklentileri nedir konusu üzerine düşünmekte de geç kalmış bulunuyorum.
Kendime, Babalık ettiğim süreyi değerlendirme yaptığımda ki hâlâ devam ediyor. Notum çok zayıf kaldı. Bunun sebebi not verme de cimri olmam değil, gerçek bu maalesef.
Birde onlara sormak lazım, eşim bana ne not veriyor, kızım ve oğullarım ne not verdiler acaba?
12 Eylül 2020 Cumartesi 06.19
Serdar Karamanlı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder