Bayram

Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz kalınca anlar insan/Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir; sevmeninkini yalnızlık/
Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır/Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, zihinden önce bedeni kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp “çok şükür bugünü de gördük” diyebilmek/Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır/Yoğun bakımda sancılı geceyi ya da kangren olmuş bir ilişkiyi bitirmek de öyle/En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun köşesini bölmek, korktuğunda güvendiğine sarılabilmek, dara düştüğünde dost kapısını çalabilmek bayramdır/Bir sürpriz paketinden çıkan hediye, tatlı bir şekerlemede üstüne serilen battaniye, saçlarını müşfik bir sevgiyle okşayan anne bayramdır/“Ona güvenmiştim, yanılmamışım” sözü bayramdır/iç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram/
Yeni eve asılan basma perdeler, alın teriyle kazanılmış ilk rızkın konduğu çerçeveler, yüklü bir borcun son taksiti ödenirken sıkılan eller bayramdır/
Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam kapıda karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi, nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır/Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek bayram/Bunların kadrini bilirseniz, kıymet bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur/Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.
Her gününüz bayram olsun..
Can Yücel