Niye görülemiyoruz biliyormusun? Çünkü biz üç kişi takılıyoruz.

Depreşti hep yaralar
Kalbimin köşesinde,
Hep çileleri andım ne oldu?

Hep sevdalara yandım devrik,
Batık sandallarında boğuştum aşkın,
Yosun kokulu tenlerinde yangın,
Hatırımı kim sordu?

Buğulu gözlerle salladığım ellerim,
Bomboş şimdi ayaları,
Issızlıkta kayboldum.

Dört duvarımdı dert ortağım,
Bulaşan gözyaşlarım bekleşiyor yastığımda,
Kalemim,
Şimdi bir tek sen varsın.

Kalmamış sevgilerde vefa,
Boş verdim Dünya’ya,
Lânetledim yaşamı;
Şimdi biz üç kişiyiz,
Ben, keyfim ve kâhyası.
Ahmet İdrisoğlu / 2008