Her uyanış bir dirilmedir dermiş dedem,
Yetişemedim ona,
Anlatıldığı kadar tanıyorum bölük pörçük.
Her uyanış bir dirilme ise;
Her uyku bir ölüm olmalı,
Onun uyanmadığı gibi.
Her uyku ihtimal bir ölüm ise,
Her günün sonu ihtimal bir hesap günü…
Bir günün sonunda,
Güneş, isteksiz ve küskün;
Ufukta kızıllıklar ayak sürüyor.
Kuş cıvıltıları artık deme duruyor,
Ağaçlar, gümrah yapraklarını büzüyor.
Bir günün sonunda
Telaşsız ay, göz kırpan yıldızlar,
Arabesk yalnızlığın
Serin ya da soğuk ya da nemli
Umut ya da umutsuzluklarının
Geçişleri ile hesabı unutmak.
Acı kefaret değil,
Gün içinde kucakladığımız,
Bağrımıza bastığımız,
Eteklerimize yapışmasına göz yumduğumuz
Günahlarımıza.
Arif ARCAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder