İnsanlık mesafe alamadı...

Lütfen nefes alamıyorum
Midem acıyor
Boynum acıyor
Her şey acıyor
Beni öldürecekler

Sokağa çıkma yasağı..

Ağlanacak halimiz var. (10 Nisan 2020)
Dün akşamki sokağa çıkma yasağını icat eden akıllın bu devleti idare  edemeyeceğini görmek
için daha ne yapması lazımdı?
Fakat 18 yıl nasıl geldik, bilanço çok ağır olacak onu biliyorum.
Gerçekten ülke nasıl düze çıkacak?

İktidar her alanı kaplamak, her türlü muhalifin siyaset alanını daraltmak kendileri gibi düşünümeyenleri sindirmek için her türlü yasal çerçeveyi çizme derdinde.
Birisi Anamuhalefet mi olacak onu da kendi belirlemek istiyor. Bence başarılı da oluyor.

Muhalefet partilerinin maalesef Kendi gündemlerini oluşturacak bir kabiliyetleri yok. Halkın en büyük talihsizliği bu dönemde bu sanırım.
Kazandıkları Belediyeler büyük şanstı, yine iktidarın çizdiği çizgileri takip ediyorlar orada da. Ankara Belediye başkanı hariç.

Mansur Yavaş başka biri mahzende unutulan Yusuf gibi, inşallah yanılmam.
(6 Mayıs 2020)

Beni Seviyor musun diye soruyorsun ya

Biliyorum saçma gelecek sana
Ben kimi sevdiysem hep hüsranla
Bitti ya,
Ondan korkuyorum aslında
Sevmek güzel şey
Doğru
Haklısın bunu duymak istemekte
Diyemiyorum işte
Ne zaman demek istesem
Ne zaman hissetsem
Ne zaman söylesem
Arkasından derinlere dalış gibi
Yalnızlığa doğru dalıyorum
Daralıyorum
Sevgi kelimesiden korkuyorum
Evet saçma gelebilir.
Ama korkuyorum işte
Derin suların
Serin karanlıkları neyse
Oda bana öyle geliyor.
Belki de erken tükettim
Sevgimi
Değerini bilmez ellerde

Haklısın Can
Biliyorum sende suç yok
Bende ızdıraplı yara çok
Ana, baba akraba
Güya sahte sevgilerde
Boşuna tükettiğim sevgileri
Evet
Bunu istemekle haklısın

Ömrüm senin
Canım senin
Son nefesim senin
Son bakışım senin olsun
Bana son bakan sen ol
Kulağımda son ses sen ol
Sessiz sedasız giderken
Ağlama yarim

İsterim ki
Sade içten
Sıcacık bir elveda

Bu dünyadan bana
Kalan
En güzel
Hatıran

3 Mayıs 2020
Serdar Karamanlı